Po co nam to?

Praca. Siłownia. Spotkania. Mieszkanie, obiady, pranie i sprzątanie. Dieta, przyjaciółki, odwiedziny u rodziny. Szybkie tempo. Jak piszę ten post to siedzę w pracy i zastanawiam się dlaczego marnuje tak piękną sobotę siedząc tutaj...

Staram się jak mogę godzić obowiązki w pracy z całą resztą mojego prywatnego życia i tego co sobie zaplanuje. Nie jestem żoną, matką, więc nie nakładają mi się dodatkowe zajęcia w postaci ogarniania dzieci (męża) i ich wychowywania. A mimo to, już teraz czasem brakuje czasu by wszystkie plany zrealizować. Ja denerwuje się sama na siebie, że znowu mija kolejny dzień, a angielski, który miał być zrobiony w środę, nadal jest nietknięty...

Czasu dla siebie - takiego żeby poleżeć na kanapie i obejrzeć serial ostatnio mam naprawdę mało. Nawet na porządny sen nie mam czasu. Mam przez to wrażenie, że życie bardzo szybko pędzi. Kolejny tydzień mija, post na bloga się pisze... zaraz kolejny dzień, tydzień i miesiąc. W poniedziałek rano marudzimy na konieczność pójścia do pracy. Pod koniec tygodnia myślimy już o weekendzie. Gdy nastaje piątek czujemy się świetnie bo wreszcie będzie można odetchnąć! Bo w weekend - NIC NIE MUSISZ, NIC NIE TRZEBA. Ale czy warto żyć tak, by ciągle na coś czekać? Na śmierć też już siedzisz i czekasz? Za czym my tak gnamy... po co nam to? Zaczęłam się nad tym mocno zastanawiać.

Ludzie narzekają na rzeczy, na które nie mają wpływu i to jeszcze czasem można zrozumieć. Ale nie narzekajmy na rzeczy na które mamy wpływ. Nie ma co czekać! Trzeba brać byka za rogi, i ruszać do przodu. Nie wiem co na dzisiaj jest "Twoim bykiem"... ale jeśli się wahasz to działaj! Moim zdaniem życie, które dostaliśmy trzeba wykorzystywać w 100 procentach! Przeżywać je aktywnie i doświadczać przyjemności! Oczywiście wiadomo, że życie niesie za sobą też dużo przykrości i trudności, ale z tym też trzeba sobie radzić. Mamy mnóstwo możliwości by zrobić coś dobrego dla siebie, a zarazem pożytecznie spędzać czas z bliskimi nam ludźmi. Nadal trudno mi patrzeć na osoby, które maja wiele do zaoferowania, a ciągle narzekają i nie potrafią odnaleźć się w miejscu, w którym się znajdują. Zauważyłam, że my Polacy lubimy narzekać, ale często nic z tym nie robimy by poprawić swoją pozycję! Mam pracę, ale nie wiem czy tu zostać czy nie. Zrób sobie listę plusów i minusów. Nadal nie mam faceta. Jeśli narzekasz na brak faceta, to zacznij go szukać - wyjdź do ludzi, otwieraj się na nowe znajomości. Jak chcesz poznać kogoś fajnego - to zacznij się czymś interesować. Masz jakieś zainteresowania? Jak chcesz schudnąć - to zacznij ćwiczyć i nie podjadaj słodyczy! Marzą Ci się wakacje? Chcesz podróżować, zwiedzać świat, to zacznij oszczędzać pieniądze. Zaplanuj sobie coś! Postaw sobie jakiś cel. Nie pędźmy przy tym, dajmy sobie czas - zatrzymajmy się na chwilę! Doceń to co już masz i nie narzekaj. Czy ktoś z nas stawiał się kiedyś w roli osoby niepełnosprawnej, która nigdy nie będzie mogła chociażby w 60% przeżyć swojego życia podobnie do nas? Dla wielu z nas wyjście na spotkanie że znajomymi, czy zakładanie rodziny jest normalne, a wręcz naturalne. A ktoś inny tego nigdy nie doświadczy. Ktoś z nas narzeka, że nie zna hiszpańskiego, albo włoskiego... a są dzieci, które nie mogą nauczyć się poprawnie mówić w języku ojczystym! Jeśli masz predyspozycje, to nie marudź tylko przysiądź i zacznij działać! Od narzekania niczego nam nie przybędzie, chyba tylko złego samopoczucia... ale to chyba nam nie jest potrzebne.

Wierzę, że cokolwiek się dzieje - dasz sobie radę! Wszystko da się rozkminić! Fajne życie można mieć tu i teraz, a nie gdzieś w nieokreślonej przez nas przyszłości! Nie czekajmy na nic! Cieszmy się chwilą i tym co tu i teraz! Tymi wszystkimi ludźmi, którzy aktualnie są w okół nas. I nie pędźmy! Oglądajmy się też czasem na innych. I podziwiajmy świat.

PS Co do moich celów tygodniowych, kroki nabijam 👍🏼 A dieta keto nie jest wcale taka zła - jak widać można jeść legalnie kokosowe ciasto! ❤